Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Züleyha
Mustafa Timur
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 9156 okunma
Züleyha
ZÜLEYHA
(I) -Kayda değer ölümler yaşanmamış bir coğrafyaya yabancı kalırdık Züleyha.. ve sen ne zaman ağlasan bir uçurum gelir dururdu bakışlarıma..yüreğimiz titrerdi züleyha uğurladığımız her bulutun ardından..sonra pencereler örtülürdü, ıssızlığımıza çekilirdik.. * Islık çalardı rüzgar suratlarımıza savururken hazanını sonbaharların saçlarımızı ısıtırdık hayaliyle ellerimizin ne sen bana ne ben sana dokunamazdık Züleyha beraberken en çabukta yokluğuna alışmıştık sıcaklıkların günleri alır terkisine çekilirdi güneş hep umursamadan bizi aynı şehrin ayrı koğuşlarına terk ederdi ikimizi alışırdık buna da biz geceleri severdik Züleyha en çok ta geceleri geceleri ölürdük doğardık her sabaha dumandan sararmış ellerle yazardım şiirlerimi sana tanımadığım ellerinle okurdun sen gözlerine bakamazdım akamazdım doyasıya durur yan yana dalardık şehrin içine tarardı gözlerimiz çıkar çıkmaz tüm yolları bu iklimimiz derdik bu bizim toprağımız hiç yabancılık çekmezdik ürkütürdü çığlıklar güvercinlerimizi korkmadan giderdik en yüksek dağlara bile dağlara saygı duyardık şimdi dağlarda ben gibi yorgun küskün çaresiz gün devrilir dün gibi (ya sen Züleyha..?) ¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨ (II) Fırtınaya tutulduk Gül gibi kurutulduk kahpe kucaklarında hayatın, Unutulduk, Unutulduk..! Eşkalimizi belirlemeye ömrü yetmez turnaların En çok onlar dokunmuşsa da yüzümüzün Kuzeyli esmerliğine. Çözemez heyecanlı bir çocuk bile Neden öldüğümüzü.. Şimdi yollar bana Sensizlik kadar alışkın Züleyha, Bu şehir güzleri hatırlar oldu bizi Her sonbahar yıkanır yağmurlarla Alırım üzerime resmini Kimliksiz ve asabi, vururum sokaklara bu bedeni Kimliğim sendin Züleyha Gayrısına Gayrısına ne lüzum.? (Züleyha bir adanıştı,kemerli avlulara yakışan bir şadırvan inlemesi ellerinde dualar fırtınalı gecelerde bir içe kapanıştı..!) ¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨ (III) -Sen acılarıma gerili bir ince tetiktin ve ben o tetiği hiçbir zaman düşüremeyecektim.. bu yüreğe sende sığarsın dedim sen bir yüreğe sıkışamam dedin Züleyha safra beynimdeydi yüreğimdekileri atamadım seni alıp o kuytulardan içime katamadım yokluğuna çatamadım Züleyha.. şimdi ise şehir ayaklarımın ucunda ne çok sakin herkes karınca gibidir daha bu kentte nabzında okunur acının hayat denilen -nabzında sen atmazsın Züleyha..? devleşir susmalar devrilirken bir hayat en çok yağmurlar ıslanır..! buzdan heykelim erirken, ellerim nasıl uslanır..? * akrep ölümü benimkisi dosta ihtiyaç duymadan düşmanıma saygısız uçurduğum o kuş benim kopardığım bütün güller geçtiğim sokaklar evler uyumadığım geceler..üstü kapalı sövmeler dövülen yıpranan bu ruh kırılan bu kemik benim sancaksız rotasız giden tüm gemiler bende batar krizantem gülüşlere sakladığım suratımda her savaşın kaybedeni ,o uslanmaz asker yatar (ya sen Züleyha.. şimdi nabzın nerde atar..?) * nice ölümlerle sınadığım bu hayatı sensizlikle deniyorum şimdi.. * (Mecidiyeköy - 2002) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Züleyha şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.8.2008 20:30:11
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 9156
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.