YalvarıyorumBu hicranlı hayatta bülbül gibi beni de koyun kafese bülbül gül’e seslendiyse ben de ay’a nefes nefese Aklımdan çıkmaz intizârım var yüreğimden yandım ben bu uğurda ne çileler çektim acılara dayandım ben Kahrederek kan ağlar mutlu, mesut anlar bana ucuca kahır eklemiş ardarda çile kayıp zamanlar bana. Zaman çabuk kirletir toz pembe hayalleri biliyorum kafese konulmadan ah vatan vah vatan diyorum. Usandım ben bıktım ben sefil hayat sürerek karadan-aktan çile omuzlarımda külfet yıldım yaşamaktan Gümüşhanlı’yım yine kendimden geçip, kendime varıyorum koyun beni altın kafese diye yalvarıyorum... |
hüznü görünür bazen aynada.
Şiirse şairin aynasıdır.
Bu aynadan bugün hüzün yansımakta.
Zira hüzün taşmış dizelerden.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Esen kalın.