KAVUŞAYIM UZAKTAKİ YÂRİME
Zaman bitiyor, mevsimler bir bir ardına geçiyor
Lahey sahilini adımlarken ömür tükeniyor Okyanus’a yazılan anılar silinip gidiyor Gök kubbenin altında bir sen, birde vatan Sayıklanıyor adınmlarken sahili boydan boya... İki bayrak dalgalanır gözlerimin önünde Biri mavi, biri al renge bürünmüş hilal ve yıldız Her ikisinin ortasında senin mavi şalın Nazlı nazlı salınır ’’gel beni öp’’ dercesine Özlem kokar gurbette açan her çiçek sen diye!.. Hangi rüzgar attı beni buralalara ey Gök Tengri’m Dayanacak hâl kalmadı, gurbet yangınıyım İçin için harlanır, bir gün volkan olup patlarım Nevruz çiçekleri açsın, bahar doğsun bahtıma Vuslat olsun, ben de kavuşayım uzaktaki yârime!.. Zafer Direniş ... Lahey sahilinde esen rüzgar seni çağrıştırır... |
Güzeldi eserin her zaman ki gibi
Biz de okuduk, kutladık ve alkışladık yürekten
Sağlıcakla