Bu gece daha bir başka hüzünlü.
Gözlerim dalıyor uzaklara...
Sen geliyorsun aklıma...
Boğazım düğümleniyor.
Duygularım can çekişiyor.
Hasretinden ölüyorum.
Bu kalem,bu kağıt yetmeyecek.
Ne kadar anlatsam da sensizliği.
Hiç bir şey kâr etmiyor.
Boşluğun dolmuyor.
Bu caddeler,bu sokaklar bomboş.
Bedenim ayrı yerde,ruhum ayrı yerde...
Parça parça savruluyorum...
Kendimi toplayamıyorum.

@ismail salih

Varlık içinde yokluk benim ki.
Her şeyim var sen yoksun.
Keyif vermiyor hiç bir şey.
Sensiz olmuyor...yerin dolmuyor.
Boş odalar suspus...konuşmuyor.
Ayak seslerini duymuyorum.
Kulağımda çınlıyor sesin.
Aklımdan gitmiyor hayalin.
Her yerde seni arıyorum.
Herkesi sana benzetiyorum.
Sende takılıyorum....
Bir türlü seni düşünmeden yapamıyorum.
Sensizliğe,yokluğuna alışamıyorum...

@ismail salih

Bu yolların sonu gelmiyor.
Ayaklarım tutmuyor artık...
Mecalim kalmadı.
Seni yok sayamıyorum.
Hiç olmadın diyemiyorum.
Seni yok edemiyorum.
İçimden atamıyorum.
Aşkından geberiyorum.
Kırk yerden kırıldı bu kalp.
Seni unut diyorlar...
Seni ne unutabiliyorum.
Ne de sensiz oluyorum.
Ne beynim kalbime söz geçiriyor.
Ne de kalbim söz dinliyor...

@ismail salih

Bu gece benim matemim.
İçimden ölüyorum...
Bedenim ayakta belki;
Ruhum can çekişiyor.
Her yanım mayın...
Patlamaya çoktan hazırım.
Ağıtlarım sıralanıyor mısra mısra...
Gök ağlıyor,ben ağlıyorum...
Gözyaşlarım yatağımı ıslatıyor.
Şiirlerimin boynu bükük...
Şair ruhum can veriyor.
Son nefesimi verir gibi.
Kalbim daralıyor....
Sensizliğimin sessiz çığlığı kopuyor
İçimde depremler koparcasına...
Bu gece bir başka acı veriyor.
Senin yokluğunda...