Nasıl unutayım??
Ya ben
Nasıl unutayım şimdi? Omuzlarında ağladığım Yüreğini memleket bildiğim birini... Nasıl unutayım? Gözlerine baktığım zaman Gördüğüm uçsuz bucaksız gökyüzünü Nasıl unutayım? Ne alışmışım geceleri beklemeyi Oysaki şimdi akşam olsun istemiyorum Bedenimde nar..ruhumdaysa yar var.. Nasıl unutulur ben bilmiyorum Avuçlarına kalbimi bıraktım ben Nefes alamıyorum artık Kalbimin ağrısı geçmiyor..İçim yanıyor ben babamın hep yarı yolda kalmış kızıyım yaralarımdan öperdi benim Herşeyi unuturdum o an.. Geçti derdi..geçmesin derdim içimden Geçmesinki tekrar sarsın beni Şimdi ben nasıl unutayım? Şimdi Suskunluğun Misafiri Olmaktan Haz Alıyor ’’YÜREĞİM’’... Musalla Taşındaki ’’CESEDİN’’ Suskunluğu Kadar Suskunum... Konuşmalara ’’KÜSTÜM’’ Suskunluğun Elini Tutuyorum artık.. Merhem Tutmaz Öyle ’’YARALARIM’’ Var ki... ’’KONUŞAMIYORUM İÇİME ATIP SUSUYORUM SÖYLESENE BEN NASIL UNUTAYIM.. |
Gel sen bunu bir de özüme anlat
Alevler almışken gönül otağım
Hiç sönmek bilmeyen közüme anlat
Şiiri okuyunca şu sözü anımsadım.
"Yılların üstüne bir çizgi çeksem; yinede maziden izler kalıyor.
Unutmak gerçekten kolay olmuyor, ya da hiç olmuyor.
Duygu seli yüreğinize sağlık.
Saygılarımla...