Sır külünden cevheredir kıblesi
Sınır aşar aşk-ı tavaf turlarsın
Ruhundadır abasının pençesi
Nefesinle sıratını birlersin

Gönlündeki fazlalığı yakarsın
Altın kaplı nefis yağı dökersin
Harisinle hafifleyip akarsın
Halisinle diyetini korlarsın

Halkaları içten içe kaybolur
Dehlizleri darlanmıştır oyulur
Benizleri hârlanmıştır yayılır
Kafesinle takatini zorlarsın

Badeleri içilirmiş görülmez
Âşıkları toplanırmış verilmez
Hırkaları giyilirmiş örülmez
Hevesinle sûretini hârlarsın

Merkezinde Hakk’ın yayı çalarlar
Güller kokar şems kabına alırlar
Mah-ı demde şah velayet olurlar
Hadisinle Ahmed’ini nurlarsın

Dalgalanır ruh-u zemin ahdeder
Rasathanen deprem-i aşk kaydeder
Bestelerin derun-i giz fetheder
Tesisinle sanatını derlersin

Der SERATİ Hakk kâbesi bulunur
Odaların şarlarına alınır
Göçten gelir boylarında dalınır
Terhisinle serhatını sırlarsın

serhat: Sınır boyu, baş sınır. Aynı zamanda âşık kendi ismine (Serhat) gön¬derme yapmaktadır. Devamında, kendini sırlamaktan bahsetmektedir.