FERAHLAR SİLSİLESİbir gün gidersem bir çam’ur değil,çam ağacı olarak devam etmek istiyorum, kimi gülüşlerimin salınışını, kimi kırıkta bir hayal misali, kimi de sonsuzluğa bir kapı, bu kimiler kimi kimsesi olmayan inşa, öfkenin katları, özentinin kurumuş dalları, küçüklüğün canhıraşla yansıyan gözleri, tüm gerçekliğin siyah beyaz aşk filmi, kimi kimi derken, ruhu revanlardan bahis çalıyorum, üzerinde oturmayan yalanlar silsilesinden, çok uzak değil, ölüm kapıyı çaldı çalacak, bari diyorum bari sonu ferahlar silsilesi olsun, mezarda rahata ereyim, eriyen vitaminlerin içinde bir kayıptım, bir fide, bir yeşil, bir çam, bir selvi, bir ormandım… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |