Gel Çağrısı
Bir bahane bul gel haber vermeden
Elinde bavulun bir de adresim Sesini duyayım akşam girmeden Canlansın yeniden cılız nefesim Sayıklarken seni geceler uzar Perdeler çekilir gizli bir elden Özlem büyür büyür odama sızar Senden başka bir şey geçmez gönülden Sensiz yaşam yalan yaşamak yarım Gel hasret ipini kes ortasından Sen benim ateşim sevdam esrarım Bana da yer ayır aşk sofrasından Bahar sensin yaz sen göğün rengi sen Ağaçtaki yaprak bir uzun gölge Sen tatlı rüzgarsın vadimde esen Çağlayan deresin gönül çölünde Süngüm düştü artık çöktü bir şehir Tutacaksan al tut şu ellerimden Vuslat köprüsünden aşkla geçilir Duyayım dilinden bak ben geldim ben Muhammet Köçen |