Öykülerim var benim yazılmamış
Öykülerim var benim yazılmamış
Yüreğim var benim okunmamış Çocukluğum var benim yaşanmamış Dört duvar arasında geçen yıllarım var benim silinmemiş Bir damlayım üzerine çiğ düşmüş bir yaprakta Işte o kadar benim canım Işte o kadar benim ömrüm Işte o kadar benim umudum Bilmem ki neden en çokta gökyüzüne bakmayı severim Birbirinden çok uzaklarda olupta sanki yan yana gözüken kavuşamayan yıldızlara Belki kendimi görürüm orada Evrenin yalnızlığında Öykülerim var benim yazılmamış Yüreğim var benim okunmamış |