Esen Yel/ler...Şu ömür Virajlı bir yol Hayatın kıskaçlarında, Sevmeye nerden tutuldum Yokluğun yaptıracak bir kaza bana, Gözlerimin önünden gitmeyen bir resim Aklımdaki hayal/in de diz çökmüş Umutsuzluğun karşısında, Ağlasa/m ne fayda Ağlamasa/m neye zarar Hüznün çıkmaz sokaklarında Duvarları da buz gibi soğuk, Gülemiyorum Yalanlar da bir ölü misali Gerçekler ne zor imiş, Bilemem kabulün rızası Neye ki acep hutbe, Yaşıyorum işte Zaman öldürmek olmasa da gaye Çaresizlik demir atmış kadere Kıvransa ne çare, Takvimin yaprakları düşe dursun, Düşmeye durmasın Bir kere Sanki esen yel/ler/in çok umrunda da... * Berlin, 22.07.2022 * Talat Özgen |