GÜZEL
GÜZEL
Bir bakış fırlattı kalbimi yaktı Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel. Çıkarıp kalbimi kalbine taktı. Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel. Görünce gül yüzün, gönlüm duydu haz Kokusu misk-amber, teni bembeyaz Anlatamaz seni ne söz, ne de saz Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel. Zülf dökülmüş yüze, neylesin tarak Endamı doyumsuz; biraz da korkak Gamdan ve kederden uzak, şen şakrak Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel Pak ağızlı, şirin dilli, hoş sohbet Sülün boyun, zarif omuz, zarafet. Sevdi gönlüm seni, duymaz nedamet Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel. Alı, yeşili ve moru rengârenk Seni ben bilirim, altını mihenk Çok ülkeler gezdim: yoktur sana denk Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel. Söndürür ziyası gökte hilâli Bir tabak güneştir nurlu cemâli Baktı; yaktı, yıktı, sefil Kemâl’i Kendi güzel, huyu güzel, bir güzel. Kemal Karapıçak |