BEKLENTİ ( 912.)
Umutsuzluk yangınında kavruldukça şaştı gönlüm
Yağmur oldun yağdın bana kalbimde akan çay sendin Vuslat dedim zaman dedin tüm takvimi değiştirdim Geçip gitse de seneler beklediğim son ay sendin Sen canımsın yarenimsin sanma ki bıktım senden Baharımsın yazım kışım bilmelisin sensiz hiçim Gıyabımda dilin suskun bu kadar mı bıktın benden Bence arındırmalısın kalbinde ki bu nehri sen Hayallerimin cananı yorgun kalbimin eşisin Yıllar boyu gurbettesin hasret soluyor bu gönlüm Şiirlerim kahır yüklü ölümü diliyor gönlüm Sen bu aşkın ateşini nasıl fark etmedin yarim Fatma Ayten Özgün |