ne çok ne çok yandık,
suya koşarken, ateşin altında kaldık,
bir imdada yetişir mi ?
bir yandıma koşar mı?

kim kim kimler,
kimin kimsesi,
kimsenin kimi,
ne çok ne çok cevapsız benlik,

ses sese, benlik senliğe,
hiç çoğa dönüşür mü?
sağır kulaklara küpe olur mu?
küçücük canlar, cana kavuşur mu?

ya orman, ya bitkiler, ya hayvanlar,
hepsi birbirinden canlı,
sessizliğin çığlığı ağaçlar, sessiz sedasız bağırıyor haşır, hışır ve sesin sessizliği,
derin bir huşu içinde kayboluyor,

evleri, ocakları, yuvaları,
kül oldu, geriye kara bir is kaldı,
minik kaplumbağalar,
evleri barkları sırtında, yandı,

yangısında can taşıyanlar da,
buruk bir sessizliğin içinde kayboldu,
şimdi yokluğun sesi,
ciğerimin köşesi yanıyor,
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz