1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
459
Okunma
Ansızın gönülden kalemle buluşup kağıda düşen dizeler
Aşkın suyuyla yüvsünler beni
Kaderin tokmağıyla dövsünler beni
Yaksınlar bedenimi alsınlar zehri
Ben aşka ihanet etmedim ki
Madem Ayrılık çıktı yola
Gönül dağımda verdi mola
Şu şerif vuslatı almış ola
Ben kaderimi yakıp aşka ihanet etmedim ki
Beni asan ser değil
Beni yakan el değil
Beni satan gönül değil
Burhan a kapılıp ta Ben aşka ihanet etmedim ki
Geçer günler geçer elbet
Ayrılık engel değil Gelmişse Şahadet
Bin yıllık cefam var neylesin kefalet
Gönülü kırıpta ...
Ben aşka ihanet etmedim ki
Çalmaz şu kör sazım
Pusuda yatar derdim ahım
Kurudu kervanlarda bağım
Vuslatımı yere serip te ...
Ben aşka ihanet etmedim ki
Şerifim kar borandır sevda dağları
Kuru ota dönüpte geçti gençlik çağları
Çalar durur başında mutluluk çanları
Ben kaderime isyan edipte...
Aşka ihanet etmedim ki...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz