HITMİYE'NİN KAYNANA
KİLİS AĞZI ŞİİRLER
HITMİYE’NİN KAYNANA Köklü kömeçli yerden, oğlana gelin aldık Otu çek köküne bak, böyleymiş hep bu işler Tengirşeğin soyundan, fidan kimin kız bulduk Şememe kimin anam, havada gezor başlar. Aha da bayram geldi,nişanlı kızı görek Boynuzlu bir koç aldık, "beşibiryerde" gerek Paklava sinileri, buna dayanmaz yürek Götürmezsek anası, bizi kapıda daşlar. Harmanı hasat ettik, ürünleri kaldırdık Körgülü yer kızıymış, ne d’õrlarsa aldırdık Altın yumurtlõr zâhar, göreneçe saldırdık Belimiz büktü vallah, görünmez gözde yaşlar. Geçen bayramda bize, burmaları duyurdu Beş çüt olucu deyin, kulağıma buyurdu Köşeye koydum deyip, minderimi ayırdı Yutamadım lokmayı, zehir oldu hep aşlar. Oğlan "Hıtmiye" dedi, başka bir şey demedi Yeridecek sözünü, ekmekle aş yimedi Sebbâhten akşamacak, demedik laf komadı Heriften ikimizin, böyle yıkıldı kaşlar. Âllem kallem etti de, oğlumuzu kandırdı Ciğerimi bişirdi, beni yakıp yandırdı Deveme edip koydu, etrafında döndürdü Hözürümü çaldı da, görünmez artık düşler. Beş sini paklavıya, hepsi fıstıklı gidôr Kasım kasım kassılor, bilmõr ki cepten yidor Vantuz balığı kimi, ne var ne yoksa yudõr Koçun etini yirken, kırılsın onun dişler. Hep anası öğredõr, hanası harap kalsın Sattı öllez kızını, bes genni ülüm alsın Hâyır soluk solumam, oğlanı bize salsın Yıkılsın evi barkı, dönsün başında kuşlar. KARDELEN(Ayrıkotu) 10.07.2022 Tülay Sarıcabağlı Şimşek Dinar/Afyonkarahisar |