Bayram/sızım
Ruhumda bir hengame,
Gözlerimde derin ve sessiz bir fırtına kopuyor. Gönül mahsun, suskun ve boğuk Yitik duyguların ummana dönüşen damlası akıyor gözümden, Merhametsiz bir çarklı geçiyor anılarımdan Alıp götürüyor benliğimi,kuytulara Zemheri ayazına güneş terennümü çaldıran çocukluğum aklımda Bir elin hiç bitmeyen bereketi oluyor; Aldığım o beş kuruş hafsalamda Neler neler kayboluyor geçmişimden günüme içim de için için Âşina çehreler bir bir kayboluyor, Yüz bulamıyor yüzümde neşe. Ümitlerim boğum boğum ümüğümde, Fizan yakın gözümde Taş gibi durmakta gurbet; ruhsuz,kaprakara ve acı Gurbet ne garib; sevdasız,anasız ve sevinçsiz Bir ışık doğar diye ufka yöneldim umarsız Bayram sevincim bu bayramda bayramsız Babamın kır saçları doğuyor gözlerime Ellerinden öpüyorum,ağlak ve mukaddes Her parça ruhuma ıslık çalıyor Kapı önünde şeker bakışlı gözleri ararken Bu bayramda ben sılasız Boynum bükük ,gözümden birşeyler damlıyor Bayram ben de üç damla yaştan ibaret,son damla çocuklara Gönül mahsun, yitik duygularımın ummana dönüşen damlası Kayboluyor toprağa düşmeden Selim ADIM |