yurdumda
araçlar gitmede
gemiler uçaklar
TIRlar..
kamyonlar
doğudan batıya
güneyden kuzeye
gahi mutluluk götürmede
gahi dert
gahi mert var bazen de namert

ve kamyonlar kamyonlar
ve yüklü
ve dolu içi
ve araya karışmış
iki yorgan bir döşek
Cemşidin göçü

kondudaaaan konduya..

eskinin kağnı gıcılamasında kamyonlar
ve otobüsler
doğudan batıya güneyden kuzeye her yöne fert taşır
ve kamyonlar
egzozlarında kara duman
homurdana homurdana yokuşa sarmış
dert taşır
doğudan batıya güneyden kuzeye
kimi uzaklaşır
kimi yanaşır

ve bir Nazım belirir

“Dörtnala gelip Uzak Asya’dan
Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket, bizim.”

der

ve Soma’da
yüzü kömür karası
yüreği temiz insanımız

“Mahmut çıkmadı abi Mahmut evli
çocuğu da var”

ve "sedye kirlenmesin"
derdindeki insan bizim

Mardin Kızıltepe’de Kütahya Emet’te Ankara Demet’te
Seydişehirli Memet’te çarpan yürek bizim

“bizim elin yiğitleri bol olur
çalar davulları dizgin dolu olur
ölüm bizim için tozlu yol olur
dumanlı dumanlı oy bizim eller
otursam ağlasam delidir derler.“

derken Mahzuni
bir akşamüstü
Dumlupınar’da Seyit İskilip’te Osman Bayat’ta Rüstem
Vize’de Hüsmen
ve
Konya’da Saçlıkasap
ve
Antep’te Şehreküstü
ve
Samsun’da Pelitbüküsekicek
ve
Ankara Karapürçek
ve
“benim sadık yârim kara topraktır” diyor koca Veysel.

Veysel’in kara toprağı
Mahzuni’nin dumanlı elleri bizim

boşuna mı Karakoç’un dizeleri

“bilmezsin ovalar nasıldır bizde;
kağnılar yollarda, yoncalar dizde...
saydıklarım damla değil denizde,
hele bir ekinler ekilsin de gör.”

Çiçi Kağan’ın

“boyun eğmeyeceğiz.
atalarımızdan toprakla birlikte devraldığımız devletimizi, korumalıyız. boyun eğmeyeceğiz, bu emanetleri adi bir ömür uğruna feda edemeyiz. biz ölsek de kahramanlığımızın şanı yaşayacak, çocuklarımız ve torunlarımız diğer kavimlerin efendisi olacaklardır.”

dediği ülke bizim

taşa kazımış Bilge Kağan

“üstte mavi gök basmadıkça
altta yağız yer delinmedikçe” bu memleket bizim

sadık yarimiz kara toprak bizim

binlerce yıl geçti ………. geçecek

zaman değişir
kişiler değişir
Kızılırmak boylarında bir salkım söğüt
Toroslarda bir kıl çadır
Karadeniz de dalgalarla boğuşan bir taka
Aydın’da bir Efe
Ankara’da bir Seğmen kadar gerçek
Bu memleket bizim
.
.
iyi ki bizim..

suat zobu