yaralarını kül ile sardı...
bir ala gözlünün
hikayesiydi zaman fuzuliceydi sevdalar karacaydı özlemler dertliceydi şiirler... dardı vakit her zamankinden daha dar.. gün erken inmişti ağaçlara ağaçlar yandı kavruldu gün erken inmişti sokaklara caddelere bulvarlara.. insanlar hiç konuşmadan hiç gülümsemeden düğümleyip boğazındakileri önce kapılarını açtılar ardından usulca kapattılar... yaralarını külle sardı bir kadın... yaralarını külle sardı.... yüreğindeki umut kanatlanıp uçmuştu çoktan yitirmişti gözlerindeki feri üşümüştü iliklerine dek yanmıştı kül olana kapının eşiğinde durdu gelmelere de çok uzaktı gitmelere de... yaralarını gün ile sardı kadın yaralarını gün ile sardı... bir ala gözlünün hikayesiydi zaman fuzuliceydi sevdalar karacaydı özlemler dertliceydi şiirler... yaralarını tuz ile sardı bir kadın yaralarını tuz ile sardı... birkaç fesleğen yaprağını ezdi parmaklarıyla yemyeşildi anısı kokladı fesleğeni kıpkızıl bir temmuz gecesi kokuyordu yaraları yadigarıydı yarının kanardı zaman içre sessizce ve içten içe.. yaralarını su ile sardı bir kadın yaralarını su ile sardı... 03/07/2022 ödemiş |