Hayatın kendisi
Kasdediyor bana hayatın kendisi
Azrail bana göz kırpıyor Gün ağarırken yavaş yavaş Gözlerim kapanıyor usulca Hayatın kendisiyle savaştım Bilemem belki kazandım belki kaybettim Onca şeye raģmen can vermedim Kasdediyor bana hayatın kendisi Usulca çekildim bir kenara Azraile gülümsedim Al canımı ey azrail dedim Zamanın var daha dedi kendisi Bende işte şiir yazmaktan başka mağrifeti olmayan bir kulum Düşman doludur sağım solum Nefes almak öyle güç geliyor Kasdediyor bana hayatın kendisi Savaşmaksa hayatla amaç savaştım Doğrusu yanlışı olmayan bir yola karıştım Bir bilinmez kuyuya düştüm Kasdediyor bana hayatın kendisi |