GÜL YÜZLÜM-III
Ve bir kez daha izliyorum
Renklerin geceden sıyrılışını İşte bir kez daha sabah oluyor Şehir yüklenmedi kalabalıkları Caddelerde ölüm sessizliği Sokaklar stresini Henüz kuşanmadı Belki de gülüm Böylesi bir sevda Bu şehirde hiç yaşanmadı Alıştım... Uykularıma saplanan kabuslara Martıların çığlıklarına Dahası Önümde seyreden Şu insan taslaklarına alıştım Vuslata erebilmek için Mecnun’la yarıştım Kan ağladı gönlüm Türkülerle coşamadım Ab-ı hayattı sevdan Vurgundum hilal kaşlarına Doyasıya bakamadım Dedim ya gülüm Alıştım herşeye de.. Tek sensizliğe Tek sensizliğe alışamadım... |
Kanatsız bir melek, buraksız çıktı.
Güle yâr olanlar ,vefasız çıktı.
Güle dost dediysen ,dikeni seçtin,
Kırılsa dalların, kendini geçtin.
Dikenlerin battı ,yaralı yürek,
Kahrın da hoş gelir ,lûtfun da gerek.
Gül oldum yanarken,gülmedi bahtım.
Düşürdün dillere,sarsıldı tahtım.
İnsafsız neyin var? ne’ne güvendin?
Acıttın içimi , hani sevendin .
Gül olan yüreği , doymadı güle,
Sitem olsun dili,dönsün bülbüle.
Benim de sesim var,sırrım içimde,
Sessiz çığlıklarım,inler içimde.
Güller yasta şimdi ,bülbüle âh var.
Gül yürekli güller, matemde yas var.
N.HATUN 28/08 /2008 PM:14:21 TEŞEKKÜRLERİMLE BU ŞİİRİMİ BIRAKIYORUM.