Kalem GüzeliBir daha yazmaz yazmaz bir daha adını Çıkar adımız ne der el alem Kara kaşlara kurşun kalem Mavi gözlere dolmakalem İlk Tavus tüyü yazmıştı Bir daha yazmaz sevdanı Ne hokkaya batan divit uç Ne de tükenmez kalem Tükenmez olsa da kalem Tükenir elbet sevgiyi yazarken Kalın çizgilerle reddeder Keçe kalem tüm tutkuları Sadelik ve huzur arar batarken mürekkebe Sazlıkların efendisi kamış kalem Yine de en iyi kalem sendedir Giremez aranıza hiçbir şey Ayrılmaz mavi gözlerin kara kaşların Ne de o etli dudakların Şaşırıp kalır hakim bile Kırar elindeki kalemini İnfaz eder doğallığa ihanetini. Münir Üsküdar |
harika
selam ve sevgiler