ERDEMLİ BABAMMeşe közü kor alevdi ocakta, Bedeninde ter akardı ter babam… Örs üstünde dans başlardı nacakta, Kıvılcımlar yer yakardı yer babam… Demir çelik tam tavında dövülür, Hünerli el her bir yerde övülür, Zalimlere ta yürekten sövülür, Küfretmezdi ters bakardı er babam… Can köylünün dostluk dolu solları, At merkeple alırlardı yolları, Koca körük yordu çocuk kolları, Sen çeliğe ver suyunu ver babam… Çelik döndü kazma balta orağa, İnat ile sevgi ektin çorağa, Usta değil bir babaydın çırağa, Sofrası bol ser orada ser babam… Cantekin der; demir sıcak hamurdu, Yoğururken ter alnında yağmurdu, İyi çoktu kimi hamlar çamurdu, Gönlü güzel der erdemi der babam… |