biliyor musun
dün akşamdan beri
cahit’ in şiirindeki
ağaç gibisin
yüreğimde...

*
*
*


o ağaç
bir kadının gözlerinden sökülmüş
bir bozkıra dikilmiş
tan vakti...

otursan yamacıma
anlatırdım sana.
o ağaç
henüz çiçek uçlarında
meyve
o kadın
ki kıpkızıl öfke...
ve
kedi
şiirlerdeki yerinde...


birkaç saniyede
etle tırnak
iki kişi
üç beş saatte
bir can
bir nefes

sen
her şeyi biliyorsun
nilgün...
taşınması gerekenler var
bugünden
yarına
yazılması gerekenler
sayfa sayfa...
ve
söylenmesi gerekenler
bir çırpıda...


biliyorsun nilgün
gidiyor insan
gidiyor
bir sokaktan
bir şehirden
bir ülkeden
ne bir taşa konuyor
ne bir yapraksız dala
gün biterken

kendinde duruyor
en son
ve
yüreğinde
sonsuz bir acı....


ki acı
ne aşktan
ne ayrılıktan
ki acı
belki varlıktan
belki de yokluktan...

*
*
*
omzundaki
taşı düşürmemişti
sol patisine...
çekiç de düşmemişti
duvara çakarken
çivi...
aksayışı nedendi
bilmiyorum..

ne sözcükler anlatıyor
hikayeyi
ne de resimler
durduğun yerde
duruyorum
nilgün...


durduğun yerde
duruyorum...



26/06/2022
ödemiş