BİLESİN
BİLESİN
sanma sonbaharda yapraklar solar, bende zamansızca soldum bilesin... dert çektikçe yüreğime dert dolar, kupkuru bir dala döndüm bilesin... zehirmi koymuşlar sevda aşına, bu derde düşenin toprak başına, akıl ermez şu kaderin işine, yaz ayında kışa döndüm bilesin... ömrümden bir ömür alıp götürdün, haberim olmadan beni bitirdin... dönüşü olmayan yola getirdin, bir dahada yüzüm gülmez bilesin... OZANGİL’im artık yetti canıma, nerden girdin zalım benim kanıma. yaram çok derindir gelme ahıma, yaşadıkça her gün öldüm bilesin ... Tunç OZANGİL |