YORGUN DÜŞTÜ ( 898.)
Hangi biçare yürek ben gibi atar böyle
Hangi veda yüzüme tebessüm katar söyle Senden ayrı besteler çalsın gönül telinde Çektiğim onca dertten yorgun düştü bu beden Hasretinden gülmeyi unuttu dudaklarım Senden sonra sevmeyi kendime yasakladım Ben hala yüreğimde bu sevdayı saklarım Çektiğim onca dertten yorgun düştü bu beden Mutluluktan gözyaşım akarken bakla bakla Diyorsun vakit tamam bu ne cüret ne hakla Üşüyorum bir ömür beni içinde sakla Çektiğim onca dertten yorgun düştü bu beden Kendimi kapatmışım aşkın mağarasına Gittin ya gidişinle beni bitirdi sanma Sabır merhemi sürdüm kalbimin yarasına Çektiğim onca dertten yorgun düştü bu beden Git yolun açık olsun benden buraya kadar Sana olan inancım tükendi azar azar Benim değilsin artık gelsen bile ne yazar Çektiğim onca dertten yorgun düştü bu beden Zulm ederek dünyaya namın kalacak sanma Gün be gün arttı acım tuz basınca yaraya Bitti tükendi ayten bu sevdanın yolunda Çektiğim onca dertten yorgun düştü bu beden Fatma Ayten Özgün |
Her zaman ki tat ve deminde vede güzelliğinde
Nice güzel şiirlere hep beraber yelken açmak dileğiyle
Şiirle kal, sevgiyle kal, sağlıkla ve hoşça kal