BabamaBabama Zor zamanın adamıydı Önce yetim sonra öksüz Uçsuz bucaksız yoksulluk En büyüğü on iki Kendisi üç yaşında Dört kardeş Biri bacı Ellili yıllar Ülke yoksul insanlar muhtaç Fakirlik diz boyu Babasından kalma gömleği giymiş üç yıl Altı donsuz Yaz kış Arada bir emmisi hal hatır sormuş Çobanlık ırgatlık amelelik Gece gündüz koşturma Karın tokluğuna Doyarsa o da Okul yok mektep yok Abisi öğretmiş alfabeyi Sonra sökmüş abc yi Okula gidenlerden öğrenmiş rakamları Çobanlık yaparken Derede ovada bayırda Yalın ayak Baş açık Asla uzanmadı el ekmeğine Alın teri tüm kazandığı Dost canlı, gönül alıcı |