On dört Temmuz günü ihraç edildi
Beklenmedik anda üstü çizildi
Bir de hain diye ilan verildi
Kahırla ağlıyor "Müdür İsmail".

Tokat şehrindeydi görevi için
Ondan hain olmaz siz onu geçin
Suçluyu suçsuzu iyice seçin
Ciğeri dağlıyor "Müdür İsmail ".

Evini yükledi Maraş’a döndü
Ne yazık ki o gün en acı gündü
İçindeki sevgi bir anda söndü
Dilini bağlıyor “Müdür İsmail”.

Beş parasız kaldı kısa bir günde
Eşi yanındaydı bu zor gününde
Dostun kalmaz imiş düştüğünde
Cebini yokluyor "Müdür İsmail".

İş aradı ancak veren olmadı
Yanında olacak dostu kalmadı
Akrabası bile selam almadı
Acıyı saklıyor “Müdür İsmail”.

Fabrika işçisi oldu müdürüm
Yakıştı mı şimdi ona bu durum
Kader ortağımla huzur bulurum
Sözünü topluyor “Müdür İsmail”.

Acıyı yaşadı otuz yaşında
Çıkmaya başladı aklar başında
Anlayan kalmadı düşen dışında
Düşeni tutuyor “Müdür İsmail”.

Ertuğrul Yağız’ı neşe kaynağı
Hayat arkadaşı tek sığınağı
Gider acı gelir sevgi yumağı
Huzuru buluyor “Müdür İsmail”.

Planlar yapıyor gelecek için
İş yeri açıyor ekmeği için
Göreve dönüyor memleket için
Vatanı seviyor “Müdür İsmail”.

Namerde kafası hep bozuluyor
Hele kanındansa çok üzülüyor
Bazen melulleşip bir süzülüyor
Mertleri arıyor “Müdür İsmail ".

Makina başında gözü yaşardı
Ne işim var burda dedi şaşırdı
Çileler yüklendi bendi taşırdı
Haline yanıyor "Müdür İsmail ".

Mesleği açmacı kumaş açıyor
Şardonda kumaşı tüylendiriyor
Yağız’la gönlünü eğlendiriyor
Kumaşa bakıyor "Müdür İsmail".

Doktora yapmayı hayal ediyor
Öğretim üyesi olurum diyor
Kitaplar yazmayı hedef koyuyor
Hoca da oluyor "Müdürİsmail”.

İmtihan dünyası onu sınıyor
Felek yerden yere iyi vuruyor
Adil kaderine boyun eğiyor
Rabbini biliyor "Müdür İsmail".

İbadet ederek yola çıkıyor
Kulluğunu bilip dağlar aşıyor
Resulün sevgisi gönle akıyor
Namazı kılıyor “Müdür İsmail".

Müdürlük yılları geride kaldı
Ne günlerdi dedi hayale daldı
Yalaka olanlar koltuğu aldı
Yasını tutuyor "Müdür İsmail".

Her ayın on dördü hüzün bastırır
Dert rüzgarı gelir hazan estirir
Yarasın azdırır düzen küstürür
Savrulup gidiyor “Müdür İsmail”.

Kaderdaş olanı gözünden anlar
İncitmeden onun derdini dinler
Birlikte beklenir o güzel günler
Umudu besliyor “Müdür İsmail”.

Tanıdık olanlar görmesin ister
Acılı halini sormasın ister
Yere düştüğünü bilmesin ister
Aklanmak istiyor “Müdür İsmail”.

Künye Denizoğlu soyu Boylu’dan
İnsanlar içinde iyi huyludan
Tarihine düşkün Oğuz soyludan
Ecdadı özlüyor “Müdür İsmail”.

Samettin Şenkaya
( Kul Sami )