Sanrıı
Kaç türkü sıvazladı yüreğimi
Gökyüzü senden süzülürken yüzüme Susmak ay ışığı gibi En büyük devrim En büyük sadakat kendimize Bilmiyorum ne kadar gittim ve ne kadarım kaldı Ya da kaç göçümün sebebi belli Budala bir kardan adamız Mutluyuz erirken Ve korkutuyor üşümek Her soru bir yere çekiyor O kadar eski ki yeniler Tanıdık şeyler var tüm devrimlerin kucağında Tek marifetleri aşağılara tırmanmak Bilineni sormak daha gerekli Düşünmek zor zanaat Oysa ne kadar ölüyüz ağlamadan İyisi mi yüzümü sen kullan Endişelerimi ve şüphelerimi de Yine de benim gibi olma sakın Ben karanlığa alışığım Sadece gökyüzünün senden süzülmesi Gözlerimi açma nedenim Üzerime sıçratmadan yaşamalıyım hayatı Beni öldürmesine izin vermeden |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...