SEN GÜLÜMSEYİNCE
Sen gülümseyince
Cemalinde gül açar Sen gülümseyince Bülbüller türkü söyler Bahçeler bağban ile derlenir Umut saçar Bir deva ararım gamzelerinde Yüreğime can gelir Ne elem kalır nede gam Siyah saçların omuzuna düştüğü an Endamın yalazında Kara bulutlar bir bir dağılır. Yıldızlar gelir konar saçlarına taç olur. Sözcükler dilimde yarım Kara kaşlar yay gibi Gözlerine konar hilal gibi ay gibi Sızılarım dinginleşir Cemalini görünce Meltemler ıslık çalar dile gelir. Heyecandan ağzım kurur Dilim ise lâl olur Ruhumda bir ateş yanar Yerli yerince Bir bahçıvan sahili süsler Çiçekleri renk renk Ve deste deste Adın dudaklarımdan Bin defa dökülür Ve mırıldanırım Sevdaya yazılır yeni bir beste Gün geceye koşarken adım adım Kızıla boyanırken nehrin üstü Yakamozlar alasında seni ararım. Hayalinle olmak dermandır bana Akça bulutlar arasında Dolanır dururum Seyahate çıktım bak Oturduğum banktan ayrılarak Asumanda gezindim durdum Kardeş bulutlara selam verip Seni sordum. Ya şundadır ya bunda Dermanı sende buldum |