ALABORACanına okuduğum, bu hayat denen kitapta, Enesende birikmiş nefeslerini yok saymakla geçiyor ömür Meğer umursamaz bir bulut olup da yağmalıymış gökyüzünden toprağa Can olmayı başarabilmekmiş asl olan, minicik bir başağa Etekleri zil çalmalıymış, neşesi ayyuka varan şuh kankasıyla Madem geldik, geçiyoruz ömrün ekseninden.. tatını çıkart bırak hüzünler döksün arsız damlalarını yürekten. Islatırken damlaların ıslıkları dudağını, öznesinde sevmeli umudu Yaşamın urganı boynumuza yapıştırdığı, yanık kokusu hasretin Kucağına uzatmalısın gümüş bir tepside, düşlerin tenini.. Varsın uzayıp giden, saatlerin tik tak tik tak sesleri karışsın dudağına geçerken dişlerinin çığlıkları … Bir buse kondurmalısın en saf haliyle çocuksu yüreğine.. Haylaz bir yakamoz belirmeli ansızın, birikmiş sevdaya denk.. İmzası olmalısın ay ışığının elinde..Gülümseyen sevdanın.. Bazen alabora olmaya bir meltem yeterken, tufanlardan sağsalim çıkarız ... Kim kestirebilir ki, hangisinin daha yıkıcı olduğunu.. Durduğun yerin toprak mı, su mu olduğunu bildikten sonra! DDD Derya Dender… 11 Haziran 2022…. 17:17 |
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.