DIŞIM GÜNEŞ İÇİMSE KARANLIK
Usulca koydum başımı yastığa.
Gözlerim uyur, gönlümse uyanık. Karıştı hayeller acı gerçeğe. Duygular duru, hislerimse bulanık Hadi gelde çık işin içinden. Kurtulamadım senin elinden. Söylenir adım alem dilinde Gecelerim sisli, gündüzüm karanlık. Uzar gider muhabbet sehere kadar. Dilim susar, yüreğimse sorar. Kalbim kırgın, kollarımsa sarar. Çeşmeler duru , pınarlar bulanık. Dilim git diyor, gözlerimse kal. Kalbim at diyor, yüreğimse sar. Mektubu yaksamda koynumda resmin var. Lambalar yansada, odam karanlık. Bir yanda el açar seni dilerim. Bir yanda yazdığım şiirleri silerim. Bir yanda ağlar, bir yanda gülerim. Güneşim olsanda içim karanlık. Bir girdap bu, alır yere çalar. Hava sakin, içimde fırtınalar. Sızım sızım sızlar açtığın yaralar. Dışımda pür neşe, içimse donuk. Garib Şenol, arasatta kalmış gibiyim. Aklını yitirmiş dervişin biriyim. Ruhum ölsede, bedenen diriyim. Gözlerin ışık saçar, dünyamsa karanlık |