sensizlige alışamadım
sensizlige alışamadım
ömrümden seneleri caldın yine beni yalnız bıraktın sensizligi bana layık gördün giderken canımı aldın mustafa’yı sevdanla öldürdün beni benden ettin gittin ama sensizlige alışamadım sen bana dag olsan ben sana yol olup kavuşsam her saatimizi birbirimize ayırsak sen gökyüzüm olsaydın ben sana hayat veren olsaydım sevdan başım gözüm üstüne desem her ismini anışımda sende kalbinde yer verseydin bu ayrılıga gerek kalmazdı canın sagolsun yıllar geçsede sensizlige alışamadım 18 41 17 02 2019 şiir:Mustafa seven kalp |