Varına gücüne aldanıp azma
Ezel’de verdiğin ahdini bozma
Alnına intikam mührünü vurulan
Düşerek hışıma dalanı gördüm

Gururla doğrulup dikme başını
Nefsine uyarak dökme yaşını
Yılan gibi yerde kıvrım kıvrım
Kıvrıla kıvrıla öleni gördüm

Hile düzüp yalan uydurup dolaşan
Mâsûma mazluma varıp dalaşan
Sonra köpek gibi yüze yılışan
Selsefil ortada kalanı gördüm

Kul hakkını yok sayıp azdıkça azan
Her ayağa kuyu uçurum kazan
Hışmullaha uğrayıp canından bezen
Nice zorbaları sel sefil gördüm

Bu alemde gizli, güçlü bir eli
Sezdirmeden yırtan yakayı yeni
Layıkına bin bir bela vereni
Ektiğini biçip öleni gördüm

Gerçek dost Allah’tır gayrısı yalan
Menfaatine sever seni her seven
Evladı eşine lanet eyleyen
Öz sülbüne nefret dolanı gördüm

Evliyaya hîle düzüp gezeni
Salih Kullar için buhtan düzeni
Sonunda çıldırıp deli gezeni
İki cihanından bezeni gördüm

Hiçbir ah kalmadı gördüm semada
Er geç arşa vardı tüm beddua lar
Kudret kahrı coştu yakıldı Dağlar
İçinde Çığlıkla yananı gördüm

Gönül o aklını başına topla
Her kula hürmet et Güldeste kokla
Yalınız kimsesiz ölüp yatakta
Bir ayda bunan kokanı gördüm

Gayrı’nın ırzına gözünü diken
Her masum gönlüne fitneler Eken
Belinde top tüfek çifteyle gezen
Evdeki hanım dan olanı gördüm

Her din size bir imansız var etti
Saldı dünyasını ona dar etti
Küçük bir sebeple un ufak etti
Kül gibi yellerde tozanı gördüm

Yaralı al bundan gayrı tecrübe
Sığın Mevla Kerim kuluna Yüce
Bulunmaz ondan Özge yar hace
Hakkın himayesinde onanı gördüm

Mevlasını dostun gerçeği bilen
Binbir ayıbı Rahmîle silinen
Başında berrakça aklı bunan
Mevlasına sadık kulları gördüm

Mustafa Çoban
6/4/1997 akviran bâlâ ankara