MEMLEKETİM İNSANI
Memleketim insanı acayip bir hâl almış.
Komşusunu tanımaz amca dede halaymıs. Yabancıyı hiç görmez dosta selâm zoraymış. Uzatmaya gerek yok merhaba daha kolaymış. Memleketim insanı acayip bir durumda. Kran tuvalet gezer sümük bir okka burunda. Kulakları küpeli hergün biri kolunda. Saçları dikmiş havaya aklı hangi fırında. Memleketim insanı acayip işler yapar. Rahatlığı pek sever hep yan gelip yatar. Zoru görmeye gelmez hemen dört nala kaçar. Parası zaten yoktur olanıda caka satar. Memleketim insanı acayip küfür bilir. Kumar illet yapışmış eğlencelik iş denir. Dili olmuş bir okka közlü ateş yenir. Al papaz ver sinek yek gelmezse düşes gelir. Memleketim insanı eğriyi doğru sanır. Yolunu kaybetmeyen kendini iyi tanır. Aşık turan’ca söyler sözü herkez pay alır Her canlı birgün ölür hak olan sözler kalır. 14.04 2007 Aşık turan’ca |
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.