Zamanı büyüttüğüm elimde
Zamanı büyüttüğüm elimde
Özlemi duyduğum gün için Gün doğarken ilk şafağında Kavuşmak olsun bizim için Geri dönülmez bir zamanın İçinde bulmak biran kendini Suskun esareti yalnızlığında Haykırmak isyanın ile sesini Buğulu camlar ardında üşür Bedenim hasta olmuş yürek Kesiliyor uykumdan nefesim Ha bir ihtimal yaşamak ölmek Acılı yağmurlar teslim yaşıma Mahpus zindan paslı demirler Sakallarımdan ağırmış geceye Sonu gelmez nedir bu ihanetler Şair: Mahsum Polat |