Adımım Adamım Selamım KelamTef çalıyor aşkla, sazda güftesi Gözüm kapanıyor döner cesetim Ne varsa dünyadan yere dökülür Her yerde aynısı çalsa kasetim Dağlar dümdüz olmuş deprem şiddetli Aşka düşmüş gönül ölmüş hiddetli Döndükçe yaşamım döner aslına Her çiçekten meyve konar dalına Hiç meylim kalmıyor dünya malına Ölmeden öldüren sarar davetim Toprağın altına sokuldu ruhum Cesetim çürürken döküldü huyum Adımım adamım selamım kelam Bütünün içinde ne var ki sağlam Nefese mahkumum enlemde boylam Sen beni bestele girsem halvetim Günaha meyilli sanadır uyum Müziğin ritmine derim ben buyum Saffet kuramaz, 29.05.2002, 03.00 |
şiiri okurken insan öğrenmeli ve öğretmeli.
Bir başka ifade ile eser insana ilmen bir değer katmalı ve sonuçta okuyucu kendisini şiirin atmosferi içerisinde hissetmeli.
Netice de eseri okurken etkilendim.
Tebrik ediyorum.
Sağlıcakla