İhya
Ahir zaman dimağı set çeker hakikate
Alt üst olur asuman gayyalara saklanır Kaçma zahir suçlusu şamil olup dikkate Pürmelal bakışında arzularım aklanır Ruhuma çelme atan duygular ayaklanır Yüzün gönlüme ayan varlığın eder ihya Beni sana getiren bilinmez hissiyatım Nurani gecelerde ışıldayan şen mahya Hercai zamanlarda sürüklenir hayatım Dirilmeye yüz arar sönmüş maneviyatım Nice kabuk bağladı düne ait yaralar Lokman Hekim değildi o şifanın tabibi Kim beni çerağında gece gündüz karalar Sana sığındım Ya Rab yerin göğün sahibi Senden medet dilerim senden Hakkın habibi Kımıldamaz ayaklar inerken en derine Ümitlerim azaldı şevkim dünden kesildi Tam düşerken tutundum nasırlı ellerine Çaresi ummadığım yaftalarda asıldı Açmaya kıymadığım o kapılar basıldı Bunca cefa ne için sor da gel o aşığa Cevabını alırken bakınma bir el gibi Nice dağ artlarından sızan kuytu ışığa Yüz çevirip gitmeler uzanmayan el gibi Öylece duruyorsun hal bilmez yad el gibi Selim ADIM ERzurum |