Şadırvan
’ Bir sırdır yüreğim, akar akar ve akar..."
Endamın esrarı yüklüdür bahçesinde Ve göğe uzanan elleriyle yârendir Dosttur kubbe altı camiler Derdini bir kuyudan alıp Kırk gözüyle akıtana sunar, Asırlardır demlenir dostluklar... Suskun gecelerin sabaha muştusudur Ya bir seherde ses verir çağlayandan Ya da bir izbede masumca ağlayandan Ebabiller konar her seher yüreğine Sabır motifleri işler gergefinde Hu çekerler her damlana Varmak için çırpınırlar ummana Üveyikler su içerler her daim Muştular verirler gizemli güllere Daldan bir yaprak düşer böğrüne her kuşluk Ya da bir çiğ bürünür akşamın gurubunda Dinginleşir gönüller sabah seherlerinde Sen akar durursun La havleler çekilir Ak simalar yunulur Bir kıyam terazisinden şefaatler umulur Ey Şadırvan! Ecel elzem, ölüm hak, Sen kendi seyrinde ak Bir seher vaktine ulaşırsan; Ömrüne gönlünü, gönlüne ilmini koymalısın Gidenlerin yolları, gideceklerin yollarına ziya olmalıdır Bir seher vakti dolmalısın Akşamın karanlığını aydınlatacak kadar... " O sır ki; saklarsan lütuf olur,değilse yakar" |
Saygı ve selamlar...