Hayra Yordum Ben
Kuruturken çatıda, kara üzümü
Gördüm yarın, alttan alttan bakışını Hiç öyle güzel, görmemiştim sözlümü Beğendim, beyaz yazmanın nakışını Döndüm yara doğru, aniden yüzümü Duydum, eliyle yaptığı alkışını Söylemeden daha ben, asıl sözümü Gördüm yarın, yazmasını açışını.. Kırptım bende, gülümseyerek gözümü Görünce yarın, saçlarını saçışını Bir an kapattım, aptal gibi gözümü Silmek için, bu gözlerimin yaşını o an da, tam düşünürken, bir çözümü Gördüm yarın, eliyle bay yapışını Anladım, sonsuz almak ister özümü, Bu yüzden hayra yordum ben, kaçışını |