Tuz biriktiriyorum
Adresini bilmediğim yosun tutmuş her bir gri yalan için
Ve giden, incinen, kırılan, dökülen, sövülen her şey için.
Fayda etmeyeceğini bilsem de yine ben, şifa niyetine…
Biten bitmiştir zaten birikenler yalnızca kendim için.
Acılarımda boy veriyorum, büyütüyorum benliğimi
Kalabalıklar içinde sivrilen cesur bir eylemci edasıyla.
Savaşsız yenik düşenedir ilk iltimas, ilk yara, ilk iz…
Bu sebepten unutuyorum bana benzemeyen herkesi,
Bir ağacın karanlığında kaybolurken kirli tüm ilişkiler.

Boşuna değil tuz basarak gizlediğim her bir gri yalan.
Yüzyıllar süren ayrılıklarım var benim,
Kapı eşiklerinde unutulan buluşmalarım,
Bir dudakta bırakılan heyecanlarım, utanmalarım…
Bulutların yağmurları getirmesini bekliyorum sadece.
İncecik yağan yağmurların altında seveceğim bir kadını.
Tuzlu dudaklarımla bitireceğim asırlar süren ayrılıkları.
Giden, incinen, kırılan, dökülen, sövülen ne varsa içimde…

Bilal DURAN