DELİ GÖNÜL
Söylenen fayda etmedi sana,
Acımadın bedendeki bu cana, Harcandı ömür geldinmi sona, Bugün var, yarin yoksun,deli gönül. İster ağa ol, ister bey ister paşa, Dünya senin olsada baştan başa, Bu uğraşın telaşın,hepsi boşa, Dönüp sona gelen çarksin deli gönül. Etrafın dolsa, herkes seni sorsada, Namın duyulup diyarlara varsada, Karun kadar malın mülkün olsada, Gerçekte az, hayalde çoksun deli gönül. Boşuna aldandın, feleğe nasıl kandın, Değişmedi huyun nedir senin inadın, Sona varamadan yarıda kalır muradın, Yaydan çıkmış bir oksun deli gönül. Gelmişsin sona dönülmez başa, Ne eylesen,ne yapsan artık boşa, Cansız beden konulunca mermer taşa Soğuk yüzüne kim baksın deli gönül. Hatirin sayılsada, uzansa elin kolun, Üç beş kişiyle taşınır tabutun salin, Taksimata yetmez kazandığın malın, Kimine miras,kimine haksın deli gönül. Şevki derki;Anlına yazılmış kara yaziyi Kurda kuşa yem ettin körpe kuzuyu, Yürekteki yarayı bedendeki bu sızıyı, Çektirdin bana,dünyan batsin deli gönül. Bolu 01.01.2021 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...