Sabır taşı çatladı artık kısasa kısas...
Çektim bir kez kılıcı zor kınına bırakmam.
Ertelemek, affetmek yalnızca Allah’a has.
Ben maçın skorunu maç sonuna bırakmam.

Varsa Sezar’ın hakkı teslim edip Sezar’a
Hesabını kat’iyyen ertelemem mezara.
Yanlışını affetmem unutsam da kazara.
Yarına bıraksam da hiç yanına bırakmam.

Şu hayat çarşısında çok karaktersiz gördüm
İnsan etiketini çoğunda yersiz gördüm
Şeytanı çoklarından masum ve şersiz gördüm
Onlarla hesabımı din gününe* bırakmam

Suskunluğumu bozdum sözü namluya sürüp
Kimse af beklemesin başıma çorap örüp
Makul şüphelilerin defterlerini dürüp
Adliyeye, polise ve kanuna bırakmam

Hafif yaralı sanıp kanım akmıyor diye
Pısırık zannettiler sesim çıkmıyor diye
Helal ettim sanmayın dönüp bakmıyor diye
Hakkımı hiç kimsenin vicdanına bırakmam

25.04.2002

* Mahşer gününe