SOĞUK VURMUŞ UMUTLARIMI
Tükendim azar azar,
Yittim eski yılların içinde Bıraktım kendimi Yol ortasında öylecene… Acemice bir direnişti Benimkisi İçimdeki sevinci Kör kuyulara attım Kapattım ağzını Örttüm üstünü Küllenmiş anılarla Soğuk vurmuş umutlarımı Karanlık odalara hapsettim Düştüm Uzak yollara yollara Her şeyi olduğu gibi bırakarak Bazen Koskocaman bir kenti Sevdiklerini, özlediklerini Tüm değerlilerini Dostluklarını Arkanda bırakman gerekiyor Duygu sağanağına teslim olmadan Nasıf Acar 25.02.2021 DENİZLİ/Bekilli |
Çok güzel anlatım..
Saygı ve selamlar..