Oğul
Gönülden gönüle köprü kurunca
Sevginin o gücü bitmesin oğul Haklının yanında dimdik durunca Yürekte o azmin gitmesin oğul. Unutulup benlik ile özümüz Haksızlığı görmez olmuş gözümüz Kaybedersek yere düşer yüzümüz Tarihle bağımız yitmesin oğul. İstemem düşmesin takatten dizden Doğruyu bulmuşken bizleri izden Hak ile hakikat ayrılıp özden Aman ha yanlışa itmesin oğul. Kalbinde imanın dilinde zikir Sarmalasın seni ince bir fikir Olmayasın sakın akıldan fakir Bu bataklık seni yutmasın oğul Hep iyi düşünüp güzeli görüp İlmek, ilmek kalbe sevgiyi örüp Gönül bahçesinden içeri girip Düşmanlık, kin nefret gütmesin oğul. Mazlumun zulümden yanınca bağrı Bütün vücudunu sarar bir ağrı Belkide Mahir’den sana son çağrı Duman olup sözüm tütmesin oğul. ___________Mahir Başpınar |
saygılarımla
Kalbinde imanın dilinde zikir
Sarmalasın seni ince bir fikir
Olmayasın sakın akıldan fakir
Bu bataklık seni yutmasın oğul
bunu da oğlum için yanıma alıyorum