Vay beni beni beni
Yâr elinde koz oldum
ağyâra verdi beni torpak idim toz oldum vay beni beni beni Kaş oynattı göz etti mutluluktan söz etti ne ettiyse öz etti vay beni beni beni Derdin arkası, ardı sırrımı deşip yardı sanma yaramı sardı vay beni beni beni Boşumu dolu sandım yolumu yolu sandım kanadı, kolu sandım vay beni beni beni Rüyâdan uyar beni şimdi kim duyar beni öldürür bu Yâr beni vay beni beni beni Bu genç yaşıma benim ekmek-aşıma benim torpak başıma benim vay beni beni beni |