EKSİLEN YERDEN ASIN
Mecbur muydun bu kalbi sensizliğe itmeye
Beni böyle sönmeyen yangınlara atmaya Mecbur muydun bilemem, böyle sessiz gitmeye Hep hasret mi olacak gönlümdeki mirasın Kolay mı sonu belli bir yolculuğa çıkmak; Kolay mı seni seven yüreği böyle yakmak; Kolay mı sevdiğine çok uzaklardan bakmak, Üşüdüğünde çık gel, yaktığın kalpte ısın. Hasret çöreklense de iyi niyetlerine Hayranım aşk adına kalbin gayretlerine Bakma sen bu şairin gizli feryatlarına Üstündedir, aşk ile giydirdiğin libasın Sende ne kadar varsam sen bende o kadarsın Dersem yalan söylerim, Coşari’de fazlasın. Yokluğun sensizlik mi? Asla! Her zaman varsın Bir dirhem eksilirsen eksilen yerden asın… 18.04.2022/Samsun İbrahim COŞAR |