Hayallerin halini düşündükçe derinden
Gözlerimin önünden hüzün kervanı geçer
Komalık duygularım, doğrulunca yerinden
Düzenin bedelini bittiğinde ödeme
Son nokta çabuk konar, can hafakanı geçer

Hep aynı kalmayacak malum mantalitemiz
Gerçeğe dönüşecek, bir anda ters köşemiz
Asırlardır bilinen geçerli reçetemiz
Beyinler yapılmadan telkinle sobeleme
El ele verilirse, elin buhranı geçer

Senelerdir beklenen, bahtına selam çaksa
Olmazları olduran insan evladı çıksa
Hiç umudum yok ama yoksulluk boyun bükse
Son bulur acı acı inleten inildeme
Canı üzülenlerin, feryat, figanı geçer

Yabana atılmasın, gerektirim yönümüz
Akla kumanda eder, gereksinim yönümüz
Tarih indinde böyle, aklıselim yönümüz
Söz konusu olunca, varlığını idame
Kaptanlık makamına, düşün uzmanı geçer

Sarpa saran gidişat, böyle devam ederse
Umutlar hep peş peşe, tepetaklak giderse
Ahali faturayı daha fazla öderse
Delibal haykırıyor, kimse demedi deme
Canı yanan eşekler, her küheylanı geçer

DELİBAL – Celil ÇINKIR