Tutsak
O gün bir yangınla
Yan üstünde küller Başı dik omzumda yükler Köşe başında Seni bekleyen gözler Kim kime tutsak Kim kime kaç yıl Geç kaldı Uzaklığım galaksiler arası Gitmek kavramına Yetmiyor zaman Onun için Sana gelmedim Sende kaldım Hani fırtınalar Ormanda nasıl kırarsa dalları Dağıtırsa kuru toprağa Nasıl yollar kıvrılarak Düşerse uçuruma Bende öyle Gözlerinden düşerim Sonsuza Gülüşün kalır aynamda Kırıldıkça kanar Çoğalır gülüşlerin Benim ki bir anın donmuş Buz gibi soğukluğu Değdikçe yüreğime Başlar yangınlarım Hangi gece düşssen aklıma O gece uykulara firarım o gün senin için en Başından yeniden ağlarım |