Kime Kalır Dünya BilmemŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Oysa ne diyordu üstat Yunus Emre; “ Ete kemiğe büründüm, Yunus diye göründüm”... Dünyanın makamı mevkisi, malı mülkü, şanı şöhreti yani fani olan her şeyi insanda mevcut olsa da, hiçbiri insana değer katmaz aslında. İnsanın değeri özündedir, kalbindedir... Fakat ne yazık ki insan insanı sözde tutuyor, öze değil, gerçek olana değil de zahir olana göre sevip sayıyor. Haliyle o sevgi saygı da zahir oluyor... Özde sevip sayanlara, suretinizi değil özünüzü tanıyanlara denk gelesiniz... Sekizli ölçüyle yazdığım bu şiirimi beğenilerinize arz ediyor ve okuyan herkese şimdiden teşekkür ediyorum.
Mustafa ÖzTürk - mstfztrk #mstfztrk
Bir gül idim soldum işte
Ne sır gizlidir bu işte Gelenler bile gidişte Kime kalır dünya bilmem Varım yoğum çile keder Hepsi birbirinden beter Dedim ey can gayrı yeter Kime kalır dünya bilmem Sözümona sevdalardan Yalanlardan dolanlardan Bir hiç için vedalardan Kime kalır dünya bilmem Neler gördüm şu ömrümde Makam mevki yok gözümde İnsan insanın sözünde Kime kalır dünya bilmem Herkes sevdi para pulu Görmedi Allah’ın kulu Kalp denilen sonsuz yolu Kime kalır dünya bilmem Yere batsın sıfatlarım Zahirde anılan yanım Ben özümde Mustafa’yım Kime kalır dünya bilmem |