KOLTUK
Nerdeyim neredeyim, aklım günle karışık
Dimağım inancımla, fikrim dünle barışık Karanlığın korkusu, gecenin zifirinde Umut mümine cennet,cennetse gözlerinde İnan kendine inan, aydınlanır ortalık Uzaklardan bir rüzgar,eserse ılık ılık Kibir bitirir seni, seni de kör ayrılık Hayra yor şerri bırak,sabır gönül silahın Aklı kullan istiyor, ahlakıyla İlah’ın Nerdeyim neredeyim, bilenler arıyorum Benliği şol kenarda , silenler arıyorum İkrarım tekrarımda, inancım kıldan ince Varlığımın bilinci, birliğin gereğince Üç asırdır kaybettik benliğimizi yoktan Bekle düzelir belki, çalışma bekle Haktan ! Dirlik düzen oluşmaz, sebepsiz ayrılıktan Ayrılığın sebebi, menfaat değil midir? Bir koltuğun uğruna saltanat değil midir? Nerdeyim neredeyim, vefayı arıyorum Benliğimin içinde , çileler karıyorum Hak yolunun yolcusu, böyle yola gidilmez! Çobanıysan sürünün,sürü böyle güdülmez Kendini kandırma gel, bu gittiğin yol değil Eğilme başkasına, beş kez Allah’a eğil Kur’an bunu istiyor, sünnetsiz asla değil Ateşe şu diyenler, gülle seni kandırır Ahiret var mı deyip, tağuta inandırır Nerdeyim neredeyim, bildiğimi sanarak Hakkın dinine karşı, gayrıya inanarak ....... Yeter artık düzelsin, daha da beklemek yok Yeter artık çık yola, sahada beklemek yok ! Selim ADIM ERzurum |
Yüreğine sağlık
______________________Selamlar